Intermittent Living

 

Intermittent living is een therapie ontwikkeld door Dr. Leo Pruimboom die maakt gebruik van gecombineerde hormetische prikkels (milde oude stressoren) op een intermitterend wijze,  als tegengif voor al de chronische niet overdraagbare ziekten typisch van onze westerse wereld. Deze chronische aandoeningen zijn het gevold van bekende risicofactoren aanwezig in onze huidige samenleving inclusief voeding met een hoge caloriegehalte, sedentair levensstijl, ondervoeding, sociale stress, milieutoxines enz.

Hormetische stimuli verwijzen naar milde, meestal intermitterende, stressoren of uitdagingen die, wanneer toegepast op een biologisch systeem, adaptieve reacties teweegbrengen en resulteren in verbeterde veerkracht en functionaliteit.

In wezen is hormese een fenomeen waarbij blootstelling aan lage of matige niveaus van stress of toxines een gunstig effect kan hebben op een organisme, waardoor het robuuster wordt en beter in staat is om met daaropvolgende stressoren om te gaan.

De belangrijkste kenmerken van hormetische stimuli zijn onder meer:

Dosis-responsrelatie: Hormese volgt doorgaans een bifasische dosis-responscurve. Lage of matige doses van een stressor leiden tot een positieve of gunstige reactie, terwijl hogere doses schadelijke effecten kunnen hebben.

Adaptieve reacties: De blootstelling aan een hormetische stressor veroorzaakt adaptieve reacties op cellulair en moleculair niveau. Deze reacties omvatten vaak de activering van beschermende mechanismen, herstelprocessen en verbetering van verschillende fysiologische functies.

Gunstige effecten: Hormetische reacties kunnen resulteren in verschillende positieve resultaten, zoals verhoogde weerstand tegen oxidatieve stress, verbeterde immuunfunctie, verbeterde cellulaire reparatiemechanismen en zelfs een langere levensduur.

 

Voorbeelden van hormetische stimuli zijn onder meer:

                                                                                                   

Lichaamsbeweging: Lichaamsbeweging is een klassiek voorbeeld van hormese. Regelmatige, matige lichaamsbeweging veroorzaakt stress op het lichaam, wat leidt tot aanpassingen zoals een verhoogde cardiovasculaire conditie, verbeterde spierkracht en een verbeterde metabolische functie.

Caloriebeperking: Milde caloriebeperking, waardoor de calorie-inname wordt verminderd zonder ondervoeding, heeft aangetoond dat het de levensduur bevordert en de metabolische gezondheid van verschillende organismen verbetert.

                                                                                                 

Blootstelling aan hitte en kou: Saunasessies en blootstelling aan kou (cryotherapie) worden beschouwd als hormetische stressoren die gunstige aanpassingen kunnen veroorzaken, waaronder een verbeterde productie van heat shock-eiwitten en verbeterde thermoregulatie.

Hypoxia: Korte perioden van zuurstofgebrek (ischemie) kunnen weefsels en organen beschermen tegen daaropvolgende, ernstiger ischemische gebeurtenissen.

                                                                                               

Dorst: Milde dorst verhoogt de productie van oxytocine en remt de typische stressreactie op basis van de activering van de HPA-as en het sympathische zenuwstelsel. Alle dieren inclusief de mens, dronken water wanneer ze het maar konden vinden

Fytochemicaliën en antioxidanten: Veel natuurlijke verbindingen die in planten voorkomen, zoals bepaalde polyfenolen en antioxidanten, kunnen als hormetische stressoren werken. In lage doses kunnen ze cellulaire afweermechanismen induceren en bijdragen aan de algehele gezondheid.

Het begrijpen van hormese is belangrijk op verschillende gebieden, waaronder geneeskunde, toxicologie en verouderingsonderzoek, omdat het licht werpt op hoe gecontroleerde blootstelling aan bepaalde stressoren kan leiden tot positieve aanpassingen en de veerkracht van biologische systemen kan verbeteren.

Pruimboom L., Muskiet F.A.J. “Intermittent living: the use of ancient challanges as vaccine againts deletorious effects of modern life – A hypothesis”. Medical hypotheses 120 (2018) 28-42

Hormetische prikkels

What doesn't kill you makes you stronger